ေတာင္ငူကိုခ်ီ၍ သိမ္းယူေတာ္မူျခင္း
ဘုရင့္ေနာင္သည္ ႏွစ္လခန္႔ရွိလွ်င္ ညီေတာ္သီရိေဇယ်ေက်ာ္ထင္၊ ညီေတာ္လတ္ နႏၵေယာ္ဓာႏွင့္ မွဴးမတ္အေပါင္းတို႔ကို ေခၚေတာ္မူ၍ ဟံသာဝတီကိုခ်ီ၍ လုပ္ၾကံေတာ္မႈလွ်င္ သင့္မည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ေတာင္ငူကိုခ်ီေတာ္မူ၍ လုပ္ၾကံလွ်င္ သင့္မည္ေလာဟု အေရးအရာကို တိုင္ပင္ေတာ္မူရာ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္မ်ားက ဟံသာဝတီသို႔ အလ်င္ခ်ီ၍လုပ္ၾကံေတာ္မူမွသင့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ၾကသည္။
ထိုအခါ သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာအမည္ရွိေသာ အမတ္က
"ယခုအေရးကား ေႏွးေႏွးျဖည္းျဖည္းလုပ္ၾကံေတာ္မူရမည့္အေရးမဟုတ္။ လ်င္လ်င္ေစာေစာ စစ္ဦးဘီလူးပါ လုပ္ၾကံေတာ္မူရမည့္အေရးျဖစ္သည္။ အေရးအရာမညီညႊတ္ခင္ ေတာင္ငူသို႔ အလ်င္ခ်ီေတာ္မူ၍ လုပ္ၾကံေတာ္မူမွ သင့္မည္ထင္ပါသည္" ဟု နားေတာ္ေလွ်ာက္ေလရာ၊ ဘုရင့္ေနာင္က သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာ ေလွ်ာက္ေသာအေရးသည္ သင့္လွသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ထိုညတြင္ပင္ ဘုရင့္ေနာင္သည္ အိပ္မက္ေတာ္တစ္ခုကို ျမင္မက္ေလသည္။ ယင္းအိပ္မက္ကား သရက္သီးခိုင္ တစ္ခိုင္တြင္ အလံုး(၅)လံုးသီးရာ အေပၚဆံုးရွိသရက္သီးကို စားရသည္ဟူ၏။ အိပ္မက္၏အလိုမွာ ညီေနာင္(၅)ဦး ရွိသည့္အနက္ ဘုရင့္ေနာင္သည္ အၾကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ညီေတာ္သီဟသူသည္ မင္းေခါင္အမည္ကို ခံယူ၍ ေတာင္ငူတြင္ မင္းျပဳေနသည္။ ယခု အေခါင္က သရက္သီးကိုစားရသည္ အိပ္မက္ျခင္းေၾကာင့္ ညီေတာ္မင္းေခါင္၏ကိုယ္ႏွင့္တကြ ေတာင္ငူျမိဳ႕အလံုးကို ရလိမ့္မည္ဟု နိမိတ္ဖတ္ေလသည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ ေတာင္ငူကိုသိမ္းယူရန္အတြက္ စစ္အစီအရင္ျပဳသည္။ လက္ယာရဲတိုင္ႏွင့္ တုရင္ဗလတို႔ကို ျမင္း(၁၀၀၀)စီျဖင့္ ေရွ႕မွခ်ီေစျပီး ယင္းေနာက္မွ ညီေတာ္သ႒ီရိေဇယ်ေက်ာ္ထင္၊ ညီေတာ္နႏၵေယာ္ဓာ၊ ညီေတာ္မင္းရဲေက်ာ္ထင္၊ သားေတာ္ မင္းရဲေက်ာ္စြာ၊ သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာ၊ လက္ဝဲဘယ၊ ေျမာက္ေထာင္မွဴး၊ ဘယနႏၵသူ၊ အဲမြန္ဒယာ၊ သီရိဓမၼရတ္၊ နႏၵစည္သူတို႔ ဦးစီးေသာ တပ္မ်ား၊ ထို႔ေနာက္ ဘုရင့္ေနာင္၏တပ္မေတာ္၊ ယင္းတပ္မေတာ္တြင္ နႏၵသူကို တပ္မွဴး၊ ရာဇတမန္အား စစ္ကဲခန႔္အပ္သည္။ ျမင္းတပ္ (၂)တပ္ႏွင့္ ၾကည္းတပ္ တပ္ေပါင္း(၁၂)တပ္တြင္ တိုက္ဆင္(၂၀၀)၊ ျမင္း(၂၀၀၀)၊ စစ္သည္(၈၀၀၀၀) ပါဝင္ေလသည္။
ေရေၾကာင္းခ်ီတပ္ေတာ္တြင္ကား ရာဇဗလ၊ နႏၵေယာ္ဓာ၊ ရာဇသၾကၤန္၊ စြန္တရာသီ၊ ဇိတ္ျဗိ၊ ဘယသၾကၤန္၊ တပ္ေပါင္း(၆)တပ္တြင္ ကတၳဴလြန္ၾကင္(၁၃၀)၊ ေလွာ္ေကားေၾကာ့ေလွ(၇၀)၊ စစ္သည္(၁၆၀၀၀) ပါဝင္ျပီး စက္ေလွမ်ားေပၚတြင္ အေျမာက္ၾကီးမ်ား တင္ေဆာင္လာသည္။ ေရေၾကာင္းခ်ီတပ္မွဴးမွာ ဘယသၾကၤန္ျဖစ္ျပီး၊ စစ္ကဲမွာ သာရကာမွဴးႏွင့္ ေတာင္ငူသူရဲမွဴးတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ေတာင္ငူသို႔ သကၠရာဇ္ (၉၁၂)ခု၊ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေက်ာ္(၂)ရက္၊ အဂၤါေန႔တြင္ စတင္ခ်ီေတာ္မူသည္။
ေတာင္ငူသို႔ေရာက္ေတာ္မူလွ်င္ ညီေတာ္ သီရိေဇယ်ေက်ာ္ထင္၊ ညီေတာ္အငယ္ မင္းရဲေက်ာ္ထင္၊ လက္ဝဲဘယ၊ သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာ၊ ဘယနႏၵသူတို႔၏ တပ္(၅)တပ္ကို တိုက္ဆင္(၆၀)၊ ျမင္း(၇၀၀)၊ စစ္သည္(၂၅၀၀၀)ႏွင့္ ျမိဳ႕ၾကီးအရပ္မွ တပ္ခိုင္တပ္လံုတည္၍ ရံေစသည္။
ယင္းသို႔ တပ္မ်ား ေရအား၊ ၾကည္းအားရံသည္ကို ဘုရင္မင္းေခါင္ကလည္း တပ္မတည္ႏိုင္ေအာင္ အၾကိမ္ၾကိမ္ထြက္၍တိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရင့္ေနာင္တပ္မ်ားကို မႏိုင္သျဖင့္ ျမိဳ႕တြင္းသို႔ ျပန္ဝင္၍ အခိုင္အလံုေနရသည္။ ဘုရင့္ေနာင္တပ္မ်ားက ေတာင္ငူကို ေလးလခန႔္ၾကာေအာင္ ဝန္းရံထားေလသည္။
ျမိဳ႕ကိုဝန္းရံ၍ ေလးလခန္႔ရွိလာလွ်င္ ေတာင္ငူျမိဳ႕တြင္းသားတို႔ အစာေရစာျပတ္လပ္ကာ ငတ္မြတ္လာၾကသည္။ ဘုရင္မင္းေခါင္အေပၚ အၾကည္အညိဳကင္းမဲ့လာၾကကာ မင္းေခါင္လက္ေအာက္မွ အၾကီးအကဲတို႔လည္း ျမိဳ႕တြင္းမွထြက္ေျပး၍ ဘုရင့္ေနာင္ထံသို႔ ခိုဝင္လာၾကသည္။ ဘုရင့္ေနာင္ကလည္း မိမိေအာက္သို႔ ခိုဝင္လာသူမ်ားကို သစၥာေတာ္ေပးကာ အမႈေတာ္ထမ္းေစသည္။
အမႈထမ္းမ်ားနည္းပါးလာလွ်င္ မင္းေခါင္ကလည္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းျပင္းစြာျဖစ္လာကာ ခမည္းေတာ္၏ဆရာေတာ္ထံသို႔ကပ္ကာ စည္းစိမ္မပ်က္ အသက္မေသရွိပါမည့္ အေၾကာင္းကို ေနာင္ေတာ္အား ေတာင္းပန္ေပးရန္ ေလွ်ာက္ထားသည္။ ဆရာေတာ္လည္း ဘုရင့္ေနာင္ထံသို႔ၾကြကာ အေရးေတာ္ကို ဆိုသည္။
ဘုရင့္ေနာင္ကလည္း ...
"ညီေတာ္မင္းတရားေရႊထီးမရွိလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ညီေနာင္(၅)ပါးသည္ တစ္ခ်က္တည္းရံုးစု၍ ဟံသာဝတီကို ေနရသည္ရွိေသာ္ ခပ္သိမ္းေသာရန္သူတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္မည္မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ သီဟသူသည္ အမွားၾကံေလေသာေၾကာင့္ အလုပ္အၾကံမွားေခ်သည္။ ယင္းသို႔ လူမႈ၌ မလိမ္မမာရွိပါျငားလည္း သီဟသူသည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ညီျဖစ္သည္။ အျပစ္ျပဳသာမည္မဟုတ္၊ ကြ်ႏ္ုပ္ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံထိုက္သသူျဖစ္ေတာ့သည္"ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသျဖင့္ အေရးေတာ္ျပီးကာ မင္းေခါင္သည္ ဘုရင့္ေနာင္ထံတြင္ သစၥာေတာ္ခံ၍ ေတာင္ငူျမိဳ႕ကို အပ္ေလသည္။
သို႔ျဖင့္ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားသည္ သကၠရာဇ္(၉၁၂)ခု၊ တပို႔တြဲလဆန္း (၅)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ အလိုေတာ္ျပည့္ကာ မဂၤလာဘိသိက္ခံေတာ္မူျပီး ေကတုမတီေတာင္ငူအလံုးကို သိမ္းရံုးစိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူေလသည္။
ျပီးပါျပီ။
No comments:
Post a Comment