တပင္ေရႊထီး နတ္ရြာစံေတာ္မူျခင္း
တပင္ေရႊထီးရုပ္တု
ဟံသာဝတီတြင္ ဘုရင့္ေနာင္မရွိျခင္းမွာ နန္းစည္းစိမ္ကို ရရန္ၾကံေနသူ မသူေတာ္တို႔အတြက္ အခြင့္ေကာင္းတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္လာသည္။ တပင္ေရႊထီးအပါးတြင္ အေစာင့္အၾကပ္အျဖစ္ ဘုရင့္ေနာင္ထားခဲ့သည့္ ညီေတာ္သီဟသူ၊ မုတၱမစားေစာလကြန္းအိမ္ႏွင့္ သမိန္ေစာထြတ္ဆိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္သံုးဦးအနက္ သမိန္ေစာထြတ္ကား လြန္စြာေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ပုဂၢိဳလ္ပင္ျဖစ္သည္။
ဘုရင္တပင္ေရႊထီးက ယံုစားေတာ္မူ၍ ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာ အနီးတြင္ထားေသာ္လည္း ေက်းဇူးသစၥာကို မေစာင့္မသိ။ နန္းစည္းစိမ္အာဏာပလႅင္ကိုမက္ေမာကာ မိမိ၏အရွင္သခင္ကို လုပ္ၾကံရန္ ၾကံစည္ေနသူဟု ဆိုရမည္။
ဘုရင့္ေနာင္ သံလ်င္သို႔ေရာက္ေနစဥ္ သကၠရာဇ္ (၉၁၁)ခု၊ တပို႔တြဲလတြင္ သမိန္ေစာထြတ္သည္ ပုဏၰားေတာ္မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍ တပင္ေရႊထီး၏ဇာတာေတာ္ကို စစ္ေဆးသည့္ဟန္ ျပဳေစသည္။ ပုဏၰားေတာ္မ်ားက ဇာတာေတာ္မသန္႔သည့္အတြက္ ဟံသာဝတီနန္းမွ အျခားတစ္ေနရာသို႔ ယာယီေျပာင္း၍စံသင့္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ သမိန္ေစာထြတ္ကလည္း ယာယီနန္းေျပာင္းသင့္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္လာသည္။
ထိုအခါ ဘုရင့္ေနာင္၏ အမိန္႔ႏွင့္ တပင္ေရႊထီးအပါးေတာ္တြင္ ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကေသာ သီဟသူႏွင့္ ေစာလကြန္းအိမ္တို႔က ယခုခ်ိန္တြင္ ေရႊနန္းေတာ္မွထြက္၍ ယာယီနန္းစံရန္ မသင့္ေၾကာင္းကို တင္ေလွ်ာက္ၾကေသာ္လည္း ပ်က္စီးဖို႔ရန္ အခ်ိန္အခါက်ေရာက္လာျပီ ျဖစ္သည့္ တပင္ေရႊထီးက နားဝင္ေတာ္မမူဘဲ ပန္းတေရာ္ထြက္ရန္ တပ္သားမ်ားကိုသာ စီစဥ္ေစသည္။ ဟံသာဝတီတြင္မူ ဘုရင့္ေနာင္ညီေတာ္သီဟသူကို အေစာင့္အေနထားသည္။ ထို႔ေနာက္ တိုက္ဆင္(၁၀၀)၊ ျမင္း(၂၀၀၀)၊ စစ္သည္(၄၀၀၀၀)ျဖင့္ ပန္းတေရာ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကာ ယာယီနန္းစံျမန္းသည္။
ဘုရင္တပင္ေရႊထီး ပန္းတေရာ္၌ ယာယီနန္းစံျမန္းေနစဥ္တြင္ စစ္ေတာင္းစားမင္းမဟာ ကြယ္လြန္ေၾကာင္းၾကားသိေတာ္မူေလရာ တပင္ေရႊထီးသည္ လစ္လပ္သြားေသာ မင္းမဟာေနရာတြင္ မိမိ၏လူယံု သမိန္ေစာထြတ္ကို စစ္ေတာင္းစားအျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္သည္။
စစ္ေတာင္းစားျဖစ္လာသည့္အတြက္ သမိန္ေစာထြတ္၏ အာဏာမွာ ယခင္ကထက္ ၾကီးမားလာရာ သမိန္ေစာထြတ္သည္ အရွင္သခင္၏အက်ဳိးကိုလိုဟန္ျဖင့္ တပင္ေရႊထီး၏လံုျခံဳေရးအတြက္ ၄င္း၏ညီႏွစ္ဦးအား လက္ယာဓားမွဴးႏွင့္ လက္ဝဲဓားမွဴးမ်ားအျဖစ္ ခန္႔အပ္ရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ တပင္ေရႊထီးကလည္း လက္ခံေလသည္။
အက်ဳိးေတာ္ကိုလိုလားေသာ ေစာလကြန္းအိမ္က သမိန္ေစာထြတ္၏ညီႏွစ္ေယာက္အား ေရႊဓားမွဴး ခန္႔ထားျခင္းကို ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ဘုရင့္အလိုေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ျပီး ေလွ်ာက္တင္ရန္ မဝံံ့သည့္အတြက္ အသာပင္ၾကည့္ေနရေလသည္။
ပန္းတေရာ္တြင္ ယာယီနန္းစံျမန္း၍ တစ္လမွ်ၾကာလွ်င္ သမိန္ေစာထြတ္သည္ အၾကံတစ္မ်ဳိးျဖင့္ တပင္ေရႊထီးအား ပန္းတေရာ္တပ္မွ ရခိုင္တပ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕စံျမန္းပါရန္ ေလွ်ာက္ျပန္သည္။ ရခိုင္တပ္ဆိုသည္မွာ ယခင္သံတြဲျမိဳ႕စားလာေရာက္စဥ္က ရခိုင္မွပါလာသည့္တပ္မ်ားကို ေနရာခ်ထားေသာ အရပ္ျဖစ္သည္။ ရခိုင္စစ္သည္တို႔ေနရာဌာေနျဖစ္၍ ၎အရပ္ကို ရခိုင္တပ္ဟူ၍ေခၚသည္။
ရခိုင္တပ္တြင္ တပင္ေရႊထီးစံေနေတာ္မူစဥ္ သမိန္ေစာထြတ္သည္ မိမိ၏ေနာက္လိုက္မ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ အေရွ႕ကသာအရပ္တြင္ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚေနေၾကာင္း သတင္းလႊင့္သည္။ ထို႔ေနာက္ တပင္ေရႊထီးအား အရွင္၏ဘုန္းကံေၾကာင့္ ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဖမ္းယူသင့္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္သည္။
တပင္ေရႊထီးသည္ 'ဆင္ျဖဴရွင္' အမည္ကို ခံယူလိုသျဖင့္ သင့္, မသင့္ မႏိႈင္းခ်ိန္ႏိုင္ဘဲ သမိန္ေစာထြတ္၏ စကားကို လက္ခံကာ ရခိုင္တပ္မွ ကသာသို႔ေျပာင္းကာ ကသာရွိ အင္းကလိန္ဘုရားအနီး၌ တပ္ေတာ္ခ်ေနသည္။ အင္းကလိန္ဘုရားအနီးတြင္ တပ္ စခန္းခ်စဥ္ တပင္ေရႊထီးသည္ အပါးေတာ္၌ခစားေနေသာ ေစာလကြန္းအိမ္ကို ဆင္ျဖဴေတာ္ရေရးအတြက္ ရဲမက္ဗိုလ္ပါစုရံုးရန္ မုတၱမသို႔ လႊတ္သည္။
ေစာလကြန္းအိမ္က ...
"ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ကြ်န္ေတာ့္ကို မကြာေစႏွင့္ဟု ဘုရင့္ေနာင္ေတာ္က မွာေတာ္မူပါသည္" ဟု အၾကိမ္ၾကိမ္တင္ေလွ်ာက္ေသာ္လည္း တပင္ေရႊထီးက "ငါ့အတြက္ မပူႏွင့္၊ သမိန္ေစာထြတ္ ငါ့အနီးတြင္ရွိသည္။ မုတၱမသို႔သာ သြားေလ" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတြက္ ေစာလကြန္းအိမ္မွာ မည္သို႔မွ် အမိန္႔ေတာ္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကသာမွခြာကာ မုတၱမသို႔ ျပန္ခဲ့ရသည္။
သမိန္ေစာထြတ္ကား မိမိၾကံစည္ထားသည့္အတိုင္း အခ်ိန္ေကာင္း အခြင့္ေကာင္းကို ရျပီျဖစ္သည့္အတြက္ မိမိညီ ဓားမွဴးမ်ားႏွင့္ ဘုရင္ကိုလုပ္ၾကံရန္ တိုင္ပင္သည္။
ထိုညကား သကၠရာဇ္ (၉၁၂)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔သို႔အဝင္ ညဥ့္(၃)ခ်က္တီးေက်ာ္အခ်ိန္။
အင္ကလိန္ဘုရားတစ္ဝိုက္တြင္ အကာလညဥ့္အေမွာင္ႏွင့္အတူ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ယာယီတဲနန္းအတြင္းရွိ သမိန္ေစာထြတ္ႏွင့္ ညီျဖစ္သူ ဓားမွဴးႏွစ္ေယာက္သည္ ဘုရင္တပင္ေရႊထီး စက္ေပ်ာ္လ်က္ရွိမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနၾကသည္။ စက္ေပ်ာ္လ်က္ရွိေၾကာင္းေသခ်ာျပီဆိုသည္ႏွင့္ သမိန္ေစာထြတ္သည္ လက္ဝဲဓားမွဴးကို အခ်က္ျပလိုက္သည္။ လက္ဝဲဓားမွဴး၏ဓားသည္ ဓားေရာင္ဝင္းလ်က္ အေပၚသို႔ေျမာက္တက္သြားကာ ျပင္းစြာေသာအရွိန္ျဖင့္ ေအာက္သို႔ ျပန္က်လာသည္။ ဓားက အလြန္ထက္ျမက္လွသျဖင့္ တပင္ေရႊထီး၏ ဦးေခါင္းေတာ္မွာ တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ သလြန္ေတာ္မွ ေအာက္သို႔ က်သြားရသည္။
ဘုရင့္ဦးေခါင္းေတာ္ျပတ္သည္ႏွင့္ "ေအာင္ျပီ၊ ေအာင္ျပီ" ဟု သမိန္ေစာထြတ္ႏွင့္ လက္ဝဲလက္ယာဓားမွဴးတို႔ ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကသည္။ အင္ကလိန္တပ္ေတာ္တြင္ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္၍သြားသည္။
ဘုရင္တပင္ေရႊထီးကား မိမိယံုၾကည္ခဲ့မိသူ၏လက္ခ်က္ျဖင့္ နတ္ရြာစံေတာ္မူခဲ့ရျပီျဖစ္ေသာ္လည္း သလြန္ေတာ္ေအာက္တြင္ က်ေနေသာ ဦးေခါင္းေတာ္ကား အသက္ရွိေနေသာသူကဲ့သို႔ မ်က္ေတာင္တခတ္ခတ္ရွိေနသည္။ မ်က္ေတာင္ခတ္ေနသည္မွာ ေန႔တစ္ခ်က္တီးေက်ာ္မွပင္ျငိမ္ေလသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ထူးဆန္းပံုမ်ားကို တပင္ေရႊထီးကိုးကြယ္ေသာ ေဇာတိကာရံုဆရာေတာ္ ၾကားေတာ္မူေလလွ်င္ ျပတ္ျပီးေသာဦးေခါင္းေတာ္မွ မ်က္ေတာင္ခတ္သည့္ နိမိတ္မ်ားမွာ မြန္ႏိုင္ငံတြင္ မြန္တို႔အုပ္စိုးရလိမ့္မည္မဟုတ္ေသး။ ျမန္မာဘုရင္မ်ား ဆက္လက္အုပ္စိုးရလိမ့္ဦးမည္ဟု မိန္႔ဆိုေတာ္မူေလသည္။
ဘုရင္တပင္ေရႊထီးသည္ သကၠရာဇ္ (၈၇၈)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူျပီး၊ သကၠရာဇ္ (၉၁၂)ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ပင္ နတ္ရြာစံလြန္သည့္အတြက္ ဖြားေန႔၊ ဖြားရက္၊ နတ္ရြာစံေန႔ရက္တို႔ တူ၍ေနသည္ကလည္း ထူးျခားလွသည္။
အိမ္ေရွ႕စံ (၁၅)ႏွစ္၊ နန္းစည္းစိမ္(၂၀)ႏွစ္ သက္ေတာ္(၃၅)ႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံေတာ္မူသည့္အတြက္ အရြယ္ေတာ္မွာ ႏုနယ္ပ်ဳိမ်စ္ခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္။ တိုင္းတစ္ပါးလူမ်ဳိးျခားတစ္ဦးနွင့္ ေပါင္းမိ၍ အရက္ေသစာကိုစြဲရာမွ အမွားအမွန္ကို မႏိႈင္းခ်ိန္ႏိုင္၊ မဆင္ျခင္ႏိုင္ျဖစ္ကာ မယံုစားသင့္သူကို ယုံစားမိခဲ့သည့္အတြက္ "လူယုံသတ္ကာ ေသၾကရ" ဆိုသကဲ့သို႔ အရြယ္ေတာ္ေကာင္းစဥ္တြင္ နတ္ရြာစံခဲ့ရသည္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ၊ သင္ခန္းစာယူစရာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
တပင္ေရႊထီးကိုးကြယ္ေတာ္မူေသာ ေဇာတိကာရံုဆရာေတာ္သည္ မသမာသူ၏လက္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ဆံုးရံႈးရေလေသာ မိမိ၏ဒါယကာ ဘုရင္၏အေလာင္းေတာ္ကို ေကာင္းမြန္စြာသျဂိဳလ္လိုသည့္ အတြက္ အေလာင္းေတာ္ရွိရာ ယာယီနန္းသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ၾကြေတာ္မူျပီးလွ်င္ သမိန္ေစာထြတ္ထံတြင္ အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းခံသည္။ သမိန္ေစာထြတ္ကလည္း ၎၏အၾကံေအာင္ျပီျဖစ္သျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာကန္႔ကြက္ျခင္းမျပဳဘဲ ဆရာေတာ္၏သေဘာဆႏၵအတိုင္းေဆာင္ရြက္ရန္ အေလာင္းေတာ္ကို ဆရာေတာ္ထံ အပ္ႏွံသည္။
ေဇာတိကာရံုဆရာေတာ္သည္ တပင္ေရႊထီး၏အေလာင္းေတာ္ကို အင္ကလိန္ဘုရားအနီး ေတာေတာင္အတြင္းမွာပင္ ေကာင္းမြန္စြာ သျဂိဳလ္ေတာ္မူသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ အရိုးေတာ္ကို ေရႊအိုး၌ထည့္ျပီးလွ်င္ သန္႔ျပန္႔ေသာအရပ္ဌာန၌ ျမွဳပ္ႏွံေတာ္မူသည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ အၾကံအစည္ေတာ္ေအာင္ျမင္၍ ဘုန္းၾကီးေသာမင္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ သကၠရာဇ္ (၉၁၄)ခု၊ ဝါဆိုလတြင္ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးသခၤ်ဳိင္းေတာ္ ရွိရာသို႔ နႏၵသူရိယအမတ္ႏွင့္ နႏၵေက်ာ္ထင္အမတ္ႏွစ္ေယာက္တို႔ကို လႊတ္ေတာ္မူကာ ေရႊပန္းခိုင္၊ ေငြပန္းခိုင္၊ ေရႊတန္ေဆာင္တိုင္၊ ေငြတန္ေဆာင္တိုင္တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ေစျပီး သခၤ်ဳိင္းေတာ္ရာတြင္ ေစတီတည္ထားေတာ္မူေလသည္။
No comments:
Post a Comment