သမိန္ေထာရာမ ပုန္ကန္ျခင္း
ေတာင္ငူေကာင္းမႈေတာ္ဘုရားမွဘုရင့္ေနာင္ေအာင္ေျမ
ဟံသာဝတီတြင္ တပင္ေရႊထီး အမူအက်င့္ေတာ္ပ်က္ယြင္းသျဖင့္ ဘုရင့္ေနာင္က ႏိုင္ငံေတာ္ကို ထိန္းမတ္ေနရခ်ိန္တြင္ မြန္တို႔ထဲမွ ဟံသာဝတီကို ပုန္ကန္ထၾကြမည့္သူတစ္ဦး ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုသူမွာ သမိန္ေထာရာမ ဆိုသူျဖစ္သည္။
သမိန္ေထာရာမအေၾကာင္းကိုေရးရလွ်င္ ဟံသာဝတီတြင္ ဟံသာဝတီဘုရင္ ဓမၼေစတီ နတ္ရြာစံျပီးေနာက္ သားေတာ္ဗညားရန္က မင္းအျဖစ္ ဆက္ခံစိုးစံသည္။ ဗညားရန္ မင္းမျဖစ္မီ အိမ္နိမ့္စံအျဖစ္ စံေနစဥ္တြင္ သားေတာ္တစ္ပါးကို ဖြားျမင္သည္။ ထိုသားေတာ္သည္ ဟံသာဝတီ ပ်က္ေသာအခါ ရဟန္းဝတ္လ်က္ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့သည္။ ဟံသာဝတီတြင္ တပင္ေရႊထီးစိုးစံေနစဥ္ သကၠရာဇ္ (၉၁၁)၌ ဇရြဲအုံျမိဳ႕ရွိ သက္အိမ္ေသြးေသာက္ၾကီး မတရူပြဲသို႔သြားကာ ျမန္မာဘုရင္ တပင္ေရႊထီးကို ပုန္ကန္ရန္ တိုင္ပင္သည္။
ထို႔ေနာက္ သံလ်င္သို႔ျပန္၍ မြန္အၾကီးအကဲတို႔ကို စည္းရံုးျပီး ဒလတြင္ လူဝတ္လဲကာ က်ဳိက္ေပါဘုရားတြင္ သစၥာျပဳ၍ သမိန္ေထာရာမ ဟူေသာအမည္ကို ခံယူ၏။ ယင္းေနာက္ လူသူဆင္ျမင္း စုရံုးကာ မေကာ္သို႔သြားေရာက္ျပီး တပ္ခိုင္တပ္လံုတည္၍ေနသည္။
ထိုသို႔ သမိန္ေထာရာမ ေထာင္ထားပုန္ကန္သည့္အေၾကာင္း တပင္ေရႊထီး ၾကားသိေတာ္မူရလွ်င္ ဆင္လံုးျမင္းရင္းစီရင္၍ အလ်င္အျမန္ခ်ီေစရန္ ဘုရင့္ေနာင္ကို အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ ဇရြဲအံုျမိဳ႕စား ညီေတာ္သီရိေဇယ်ေက်ာ္ထင္ တစ္တပ္၊ သျမင္တံုျမိဳ႕စား ညီေတာ္နႏၵေယာ္ဓာ တစ္တပ္၊ ေျမာင္းျမျမိဳ႕စား ဗညားေလာ တစ္တပ္၊ ပုသိမ္ျမိဳ႕စား သမိန္ျဗႆပိုက္ တစ္တပ္၊ ပန္းကိုျမိဳ႕စား ဗညားကၠဳႏၵ တစ္တပ္၊ ဒလျမိဳ႕စား သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာ တစ္တပ္၊ ဓႏုျဖဴျမိဳ႕စားသမိန္ရဲသင္ရံ တစ္တပ္၊ ဝန္ျမိဳ႕စား သမိန္သံလိုက္ တစ္တပ္၊ အစုတ္ျမိဳ႕စား သမိန္အဲပရဲ တစ္တပ္၊ ခဲေပါင္ျမိဳ႕စား သမိန္သံက်ယ္ တစ္တပ္၊ သာယာဝတီျမိဳ႕စား ဥဇနာ တစ္တပ္၊ ေပါင္း (၁၁)တပ္ကို တိုက္ဆင္ (၂၀၀)၊ ျမင္း (၃၀၀)၊ စစ္သည္ (၆၀၀၀၀) ျဖင့္ သမိန္ေထာရာမကို ႏွိမ္နင္းရန္ ခ်ီေစသည္။
ဟံသာဝတီတပ္မ်ား မေကာ္အရပ္သို႔ေရာက္လွ်င္ သူပုန္တပ္တို႔ႏွင့္ေတြ႔ကာ တိုက္ခိုက္ၾကရသည္။ သူပုန္တပ္တြင္ သမိန္ေထာရာမက ဆင္စီး၍လိုက္ပါသည္။ တိုက္ပြဲတြင္ ဘုရင့္ေနာင္၏ ညီေတာ္နႏၵေယာ္ဓာသည္ 'ရဲျမတ္စြာ' ဆင္ကိုစီး၍ အတင္းလႊတ္တိုက္ေလရာ သမိန္ေထာရာမ စီးေသာဆင္ မခံႏိုင္၍ ဆုတ္ေျပးသည္။ ဟံသာဝတီတပ္တို႔ အတင္းဖိ၍တိုက္သျဖင့္ သူပုန္တို႔ တပ္ပ်က္ကာ ဆုတ္ခြာၾကရသည္။
မေကာ္အရပ္မွ ဆုတ္ရျပီးသည့္ေနာက္ သမိန္ေထာရာမသည္ ဒလေတာတန္းၾကီးအတြင္းသို႔ဝင္ကာ အင္အားျဖည့္တင္းသည္။ ထိုအခါ ေရွးကထက္ပင္ သူပုန္တို႔အင္အားက ၾကီးမားလာသည္။ သံလ်င္မွ သံလ်င္ျမိဳ႕စား နႏၵေက်ာ္ထင္ ဟံသာဝတီသို႔ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္းသိရသျဖင့္ သမိန္ေထာရာမသည္ သံလ်င္ကို အျပင္းသြားေရာက္ လုပ္ၾကံသည္။ သံလ်င္ကို ေအာင္ျမင္လွ်င္ အခိုင္အလံုျပဳကာ တပ္တည္၍ေနသည္။
ထိုအေၾကာင္းကို တပင္ေရႊထီး ၾကားေတာ္မူလွ်င္ သမိန္ေထာရာမ ပုန္ကန္သည့္အေရးအား အလ်င္အျမန္ ႏွိမ္နင္းႏိုင္ပါမွ ျဖစ္ေတာ့မည္ဟုေတြးကာ ဘုရင့္ေနာင္ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးၾကပ္မတ္၍ စစ္ခ်ီရန္ မိန္႔ၾကားသည္။
ဘုရင့္ေနာင္မွာ ဟံသာဝတီေရႊနန္းတြင္ တပင္ေရႊထီးအား ထားခံဲ့ရမည္ကို စိတ္မခ်ႏိုင္။ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံသားကို အပါးေတာ္တြင္ထားကာ ေပါင္းဖက္ေနခဲ့၍ ေသရည္အရက္ကို စြဲၾကိဳက္ကာ မင္းတရား၏ အသိစိတ္တို႔ တိမ္းေစာင္းလြဲမွားတတ္သည့္အတြက္ "အရွင္၏မိန္႔ၾကားခ်က္မွာ မွန္ပါသည္။ သူပုန္တို႔သည္ ေက်းစြန္ရြာ လက္ရွိေနသူတို႔ႏွင့္ စိတ္ဝမ္းညီပါလွ်င္ အင္အားၾကီးမားလာကာ အလုပ္အၾကံမ်ားရမည္မွာ အမွန္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အရွင့္အားထား၍ ေနျပည္ေတာ္မွ ခြာရမည္မွာ ခက္လွပါသည္" ဟု ဘုရင္တပင္ေရႊထီးအတြက္ စိတ္မခ်သည့္သေဘာျဖင့္ တင္ေလွ်ာက္သည္။
ဤတြင္ တပင္ေရႊထီးက ...
"သူပုန္တို႔၏ အင္အားၾကီးလွသည္ဟု ၾကားသိေတာ္မူသည္။ မည္မည္ရာရာ မွဴးမတ္တို႔ကို ခန္႔ေတာ္မူ၍ အေရးျပီးမည္မဟုတ္ေခ်။ ယခုကိစၥတြင္ ေနာင္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ခ်ီမွသာလွ်င္ အေရးေတာ္ျပီးလြယ္လိမ့္မည္။ ေနာင္ေတာ္ မစိုးရိမ္ပါႏွင့္။ ငါ၏အပါးေတာ္တြင္လည္း ေတာင္ငူစားသီဟသူ၊ မုတၱမစားေစာလကြန္းအိမ္ႏွင့္ သမိန္ေစာထြတ္တို႔ ရွိေလျပီးသည္။ သူပုန္ရန္ကိုသာ အလ်င္ခ်ီ၍ႏွိမ္မွသင့္မည္" ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ တပင္ေရႊထီး၏အမိန္႔ေတာ္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ပင္ဦးစီးၾကပ္မတ္၍ သံလ်င္သို႔ခ်ီကာ သမိန္ေထာရာမရန္ကိုႏွိမ္နင္း၍ စီရင္ရေတာ့သည္။ မခ်ီမီ ညီေတာ္သီဟသူ၊ ေစာလကြန္းအိမ္ႏွင့္ သမိန္ေစာထြတ္တို႔ကို ညီေတာ္မင္းတရားအား အထူးဂရုစိုက္ေစာင့္ၾကပ္ရန္ မိန္႔မွာသည္။
သမိန္ေထာရာမ၏တပ္အင္အားမွာ ၾကီးမားလွသည့္အတြက္ ဘုရင့္ေနာင္သည္ သမိန္ေထာရာမ၏ သူပုန္တပ္ကို အျပီးတိုင္ႏွိမ္နင္းရန္အတြက္ တပ္ေပါင္း(၁၉)တပ္ကို စီရင္သည္။
ယင္းတပ္ (၁၉)တပ္မွာ ညီေတာ္နႏၵေယာ္ဓာ တစ္တပ္၊ ဥဇနာ တစ္တပ္၊ သမိန္ရဲသင္ရံ တစ္တပ္၊ ညီေတာ္သီရိေဇယ်ေက်ာ္ထင္ တစ္တပ္၊ သီရိဓမၼရာဇ္ တစ္တပ္၊ သီရိေဇယ်ေနာ္ရထာ တစ္တပ္၊ သမိန္ျဗႆပိုက္ တစ္တပ္၊ သမိန္သံက်ယ္ တစ္တပ္၊ နႏၵာေက်ာ္ထင္ တစ္တပ္၊ သမိန္ေဇာကရတ္ တစ္တပ္၊ နႏၵသၾကၤန္ တစ္တပ္၊ သမိန္သံလိုက္ တစ္တပ္၊ သမိန္ပရမ္း တစ္တပ္၊ ဗညားကၠဳႏၵ တစ္တပ္၊ သည့္ေနာက္မွ ဘုရင့္ေနာင္က အရပ္ခုႏွစ္ေတာင္ရွိေသာ 'ဥပါသထ' ဆင္ေတာ္ကို ေရႊၾကိဳးေရႊကတပ္၍ စီးေတာ္မူသည္။ တပ္ေတာ္တြင္ နႏၵသၾကၤန္ကို တပ္မွဴး၊ ေဇယ်ဗလကို စစ္ကဲခန္႔ကာ လက္ဝဲရဲတိုင္ျမင္းတပ္၊ လက္ယာရဲတိုင္ျမင္းတပ္၊ တုရင္ေယာ္ဓာျမင္းတပ္၊ ေဒဝသူရျမင္းတပ္၊ ယင္းျမင္း(၄)တပ္ႏွင့္ တပ္ေပါင္း(၁၉)တပ္တြင္ တိုက္ဆင္(၂၀၀)၊ စစ္ျမင္း(၄၀၀၀)၊ စစ္သည္(၈၀၀၀၀)ျဖင့္ ခ်ီသည္။
ဟံသာဝတီမွ အျပင္းခ်ီ၍ သံလ်င္သို႔ေရာက္လွ်င္ စစ္ကိုမခ်ဘဲ သံလ်င္ကို သံုးမ်က္ႏွာက ပတ္ဝိုင္းလ်က္ အတင္းတိုက္ခိုက္သည္။ သမိန္ေထာရာမကလည္း မိမိအင္အားျဖင့္ သံလ်င္ျမိဳ႕တြင္းမွ ခုခံသည္။ သို႔ေသာ္ သမိန္ေထာရာမမွာ လူသူအင္အားမ်ားျပားေသာ္လည္း လက္နက္မျပည့္စံုသည့္အတြက္ ဟံသာဝတီတပ္မ်ားကို ၾကာရွည္မခုခံႏိုင္ဘဲရွိသည္။ ဟံသာဝတီတပ္မ်ား ျမိဳ႕ရိုးျမိဳ႕တာမ်ားကို အတင္းေဖာက္ဖ်က္ကာ ျမိဳ႕တြင္းသို႔ဝင္ေရာက္ၾကေလရာ သမိန္ေထာရာမလည္း စုရံုးမိသမွ် မိမိေနာက္လိုက္မ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕မွထြက္၍ ဒလအေနာက္ဘက္သို႔ ေျပးရေလသည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ သမိန္ေထာရာမကို လက္ရဖမ္းလိုသျဖင့္ သံလ်င္တြင္ ရပ္တန္႔မေနဘဲ ဒလသို႔ကူး၍ လိုက္သည္။ ဘုရင့္ေနာင္တပ္မ်ား ဒလသို႔ေရာက္ေသာအခါ သမိန္ေထာရာမသည္ ဒလတြင္ မခိုဝံ့ေတာ့ဘဲ အေနာက္ဘက္တစ္ေၾကာသို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားသည္။
ဘုရင့္ေနာင္က သံလ်င္ကိုေအာင္ေၾကာင္းႏွင့္ သမိန္ေထာရာမ အေရးနိမ့္ကာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေၾကာင္း တပင္ေရႊထီးထံေလွ်ာက္ၾကားရာ တပင္ေရႊထီးက ဘုရင့္ေနာင္အား ဟံသာဝတီသို႔ ျပန္မလာေသးဘဲ ဒလကို အခိုင္အလံုျပဳ၍ သူပုန္ရန္ကို အျပီးတိုင္ႏွိမ္နင္းရန္ မိန္႔ေတာ္မူသည္။
No comments:
Post a Comment